Απλές πρακτικές ενσυνειδητότητας, για να διαχειριστείτε το άγχος, αυτής της περιόδου

“Η επιδημία του φόβου και του πανικού είναι χειρότερη από τον ιό”. Αυτό είπε ο Kαθ. ΕΚΠΑ Λοιμωξιολογίας Κος Τσιόδρας πριν λίγες μέρες. Και ενώ το καταλαβαίνουμε, πιστεύω ότι είναι πολύ δύσκολό να το εφαρμόσουμε. Από προσωπική εμπειρία, τον τελευταίο μήνα έχω πανικοβληθεί πολλές φορές, ακούγοντας, όλα αυτό τον καταιγισμό ειδήσεων στην τηλεόραση αλλά και στο διαδίκτυο. Τα fake news πάνε και έρχονται, απολυμαντικά, μάσκες, μαντηλάκια, δυσεύρετα και τα κρούσματα αυξάνονται συνεχώς και δίπλα μας.

Σε αυτή την δύσκολη περίοδο και επειδή είδα ότι ο πανικός δεν με έχει βοηθήσει να ελέγξω την εξάπλωση, αποφάσισα, να δω τι μπορώ να κάνω εγώ για να βοηθήσω και εμένα, τους δικούς μου, αλλά και τους συμπολίτες μου.

Επέλεξα μία πιο ενσυνείδητη προσέγγιση στο θέμα, που με βοηθάει να μείνω πιο ήρεμη και πιο ψύχραιμη.  

Tα υπόλοιπα βήματα που παίρνω, είναι μία ενσυνείδητη προσπάθεια, να μείνω πιο αισιόδοξη, να θωρακίσω το ανοσοποιητικό μου, αλλά και να ηρεμήσω το φοβισμένο μυαλό μου.

1. Μόλις ξυπνήσω το πρωί, πριν σηκωθώ από το κρεβάτι, κάνω 5-10 λεπτά αυτή την χαλάρωση. Παίρνω μία αναπαυτική θέση και αρχίζω να παρατηρώ την αναπνοή μου. Παίρνω 10 πλήρεις αναπνοές ως εξής: Σε κάθε εισπνοή λέω 1, και σε κάθε εκπνοή λέω 1 και συνεχίζω μετρώντας ως το 10. Το κάνω αρκετές φορές. Όσο και αν οι σκέψεις μου με παρασύρουν να σταματήσω, εγώ ξαναγυρνώ στο μέτρημα. Αυτό  βοηθάει, να μειωθεί η ένταση και οι ορμόνες του στρες. Όταν μειώνονται οι ορμόνες του στρες τότε προστατεύται και το ανοσοποιητικό μας

2. Όταν με πιάνει πανικός, κάθομαι σε ένα ήσυχο μέρος και παρατηρώ τον πανικό μου, που τον νοιώθω στο σώμα, στο στήθος, στο κεφάλι κλπ πως είναι, δυνατός, διάχυτος κλπ., μένω για λίγο παρατηρώντας τον και μετά καθώς αναπνέω, νοητικά φέρνω οξυγόνο και θετική ενέργεια στο σημείο αυτό για λίγα λεπτά.

1. Λέω συχνά στον εαυτό μου, ότι Κάθε ΄Ωρα και κάθε Μέρα που περνάει είναι μια ευκαιρία, να χρησιμοποιείται πιο ευρέως, ενα από αυτά τα φάρμακα που δοκιμάζουν και έχουν καλά αποτελέσματα ή να μειωθεί η εξάπλωση.

2. Εφόσον μένω πολλές ώρες σπίτι, μου έρχεται να τσιμπολογώ. Η βοήθεια για τις λιγούρες είναι να τρώμε με ενσυνειδητότητα. Δηλαδή όλη η προσοχή στο φαγητό. Όταν μου έρθει να τσιμπολογήσω, κάνω την εξής ασκήση: παίρνω μια αναπνοή, και ρωτώ τον εαυτό μου «πόσο πεινάς τώρα», με κλίμακα από το 1-10. Απαντώ. Αν δεν πεινάω, αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ, πρώτα κάθομαι( ποτέ όρθια) και το τρώω αργά και απολαυστικά. με αυτή τη διαδικασία πάντα τρώω λιγότερο.

3. Πίνω αρκετό πράσινο τσάι ,που είναι πολύ αντιοξειδωτικό.

4. Φροντίζω να κοιμάμαι καλά και να ξεκουράζομαι, γιατί ο ύπνος βοηθά και στη μείωση του στρες και των υπερφαγιών.

5. Περπατάω κάθε μέρα 15-30 λεπτά ( επειδή έχω σκύλο!)

6. Ακολουθώ όλες τις οδηγίες του ΕΟΔΥ, αλλά και του ΠΟΥ.

7. Κάθε βράδυ ευχαριστώ και θαυμάζω τον εαυτό μου, που έμεινα ψύχραιμη και που μπόρεσα να ανταπεξέλθω στις προκλήσεις και την δυσκολία της ημέρας.

Όσο και αν πανικοβληθούμε, ούτε η εξάπλωση του ιού μειώνεται, ούτε θα μειωθούν οι πιθανότητες να κολλήσουμε. Αντίθετα όσο χαλαρώνουμε, αποδεχόμαστε και φροντίζουμε τον εαυτό μας και τους δικούς μας, τόσο βοηθάμε τον οργανισμό μας να είναι πιο ισχυρός στις λοιμώξεις.

Ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί, να δώσουμε μία διαφορετική ενέργεια προς τα μέσα, που σίγουρα διαχέεται και στο περιβάλλον μας.

Εύχομαι κάτι από τα παραπάνω να βοηθήσει και εσάς.

Με αγάπη και σεβασμό στο Εαυτόν μας,

Κατερίνα Καρέλλα